ΑΙΘΟΥΣΕΣ - Ανδόρα

(η πινακίδα άλλαξε σε μπλε χρώμα λίγες ημέρες μετά)

Η Ανδόρα ανήκει εδώ και πολλά χρόνια στη μεγάλη και σπουδαία κινηματογραφική πιάτσα των Αμπελοκήπων. Πώς τα έφερε η μοίρα, όμως, η ίδια δεν έγινε ποτέ της ούτε "μεγάλη" ούτε "σπουδαία" όσο η πιάτσα της. Παρ' ότι η ιστορία της ξεκινά το 1966 (μόλις έξι χρόνια μετά το "Αθήναιον", δύο μετά τον "Γαλαξία" και μάλιστα χωρίς ακόμα να έχει ανοίξει ο "Δαναός"), η θέση της, επί της Σεβαστουπόλεως και όχι φάτσα στην Κηφισίας, την κατέταξε αμέσως στα σινεμά της γειτονιάς και όχι στα εντυπωσιακά Α' Προβολής. Έζησε διάφορες φάσεις στην ιστορία της: από τη Β' Προβολή με καλές επιλογές ταινιών πέρασε στα καράτε, μετά έγινε θέατρο, μετά ξανά κινηματογράφος (τέχνης αυτή τη φορά) και μετά έκλεισε ξανά. Η ιστορία της Ανδόρας μοιάζει να αντικατοπτρίζει τις συνθήκες των κινηματογράφων στην Ελλάδα όσο καμία άλλη αίθουσα.

Την περίοδο της ακμής των πρώτων της χρόνων φαίνεται να ακολουθεί η σταδιακή πτώση, όταν η κρίση των εισιτηρίων στα τέλη των 70΄s σηματοδοτεί και την πρώτη, προσωρινή, διακοπή της λειτουργίας της τη σαιζόν 1977-78. Μια χρονιά αργότερα ανοίγει ξανά, αλλά με πιο λαϊκές ταινίες και καράτε και κάπως έτσι παρέδωσε τη σκυτάλη στο θέατρο "Αλώνι" που καταλαμβάνει την αίθουσά της το 1985, εποχή που άρχιζαν να ανθίζουν οι εκτός κέντρου θεατρικές σκηνές σε αλλοτινούς κινηματογράφους. Ως θέατρο λειτούργησε για αρκετά χρόνια, μέχρι το 1991, όταν -πάλι ως σημείο των καιρών- τα θέατρα επέστρεφαν στο κέντρο της Αθήνας, μέσα σε αποθήκες, γκαράζ και βιομηχανικούς χώρους. Το θεατρικό διάλειμμα λήγει τη σαιζόν 1991-92 και η Ανδόρα επιστρέφει στον πρότερο κινηματογραφικό της βίο, με σταδιακές αλλά διαρκείς αναβαθμίσεις που επίσης αντικατοπτρίζουν τις συνθήκες της κινηματογραφικής αγοράς εκείνη την εποχή. Μέχρι και τα τέλη του 20ού αιώνα, το σινεμά έχει αλλάξει πολυθρόνες, έχει αναμορφώσει τους χώρους υποδοχής, έχει εξοπλιστεί με Dolby Stereo ήχο, ενώ έχει ενταχθεί και στο δίκτυο Filmcenter, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Πιστό στη Β' Προβολή, η Ανδόρα ακολουθεί χρόνο με τον χρόνο έναν πιο καλλιτεχνικό προγραμματισμό, χαρακτήρα στον οποίο μένει πιστό μέχρι και το 2011, όταν ο θάνατος του τότε επιχειρηματία της Ηλία Λυμπερόπουλου (μεγάλου κινηματογραφάνθρωπου και αιθουσάρχη με μακρόχρονη ιστορία) σημαίνει και το τέλος της. Με κινηματογραφικούς κολοσσούς των Αμπελοκήπων να έχουν επίσης παραδώσει πνεύμα (Άστρον, Πλάζα, Άνεσις) ουδείς περίμενε η μικρή και ήσυχη Ανδόρα να άνοιγε ποτέ ξανά.

Ποτέ μην λες ποτέ, όμως. Το σινεμά αυτό φαίνεται να έχει στα θεμέλιά του στάχτες από Φοίνικα, αφού όπως αποδεικνύεται, κάθε τέλος του σηματοδοτεί και μια καινούργια αρχή. Έτσι, την 1η Μαρτίου 2018, η Ανδόρα λειτουργεί ξανά, αυτή τη φορά στα χέρια της εταιρείας διανομής Weird Wave (που αναβίωσε και το "Άστορ" στη Στοά Κοραή) και μάλιστα ουδόλως λιτή και απέριττη όπως στο παρελθόν της. Αυτή τη φορά, η λιτή και μικρή της είσοδος επί τη Σεβαστουπόλεως, παράλληλης της Κηφισίας στο ύψος του Δαναού και του Ερυθρού Σταυρού, φωτίζεται περίλαμπρη και με περηφάνια προτάσσει το όνομά της με το νέο του λογότυπο. Η τζαμένια είσοδος σας οδηγεί στον μακρόστενο, φωτεινό και λευκό διάδρομο, ντυμένο με διακοσμητικά σκούρα ξύλινα πάνελ στο επάνω τμήμα του και φυσικά με γυάλινες προθήκες γεμάτες με αφίσες και φωτογραφίες από τα "προσεχώς". Κατεβαίνοντας τα λίγα σκαλάκια που θα συναντήσετε, φτάνετε στο ταμείο, το οποίο βρίσκεται όχι σε εσωτερικό χώρο, αλλά σε ένα "γραφείο", κάθετα στον διάδρομο, ο οποίος συνεχίζοντας δίνει πρόσβαση στο μεγάλο, φιλόξενο και άρτια εξοπλισμένο μπαρ, στο τέλος του και αριστερά. 

Η πρόσβαση στην αίθουσα είναι στα δεξιά σας, λίγο αφού περάσετε το ταμείο και γίνεται από δύο πόρτες, πολύ όμορφα επενδεδυμένες με σκούρο καφέ ύφασμα, που προσδίδει μια πολύ κομψή vintage αισθητική που κοντράρει τους μίνιμαλ σικ χώρους. Μεγάλη εντύπωση προκαλεί και η αίθουσα, η οποία -παραδόξως πώς- δείχνει μεγαλύτερη από όσο ήταν η παλιά. Προφανώς αυτό οφείλεται στην απομάκρυνση της αυλαίας, με την -ικανοποιητικά μεγάλη για τον χώρο και τη γεωμετρία του- σινεμασκόπ οθόνη να "εφάπτεται" του μπροστινού τοίχου. Στην ψευδαίσθηση της μεγαλύτερης αίθουσας (και λέω ψευδαίσθηση γιατί οι άνθρωποι δεν γκρέμισαν τοίχους για να τη μεγαλώσουν) συμπράττει και η διακόσμησή της, με τις κατάμαυρες επιφάνειες να κοντράρουν την ολόλευκη οθόνη, την ίδια στιγμή που οι διαγώνιες led ταινίες που φωτίζουν τον χώρο να "επιμηκύνουν" αίθουσα στο μάτι. Η χωρητικότητα σε θέσεις δεν έχει αλλάξει, αφού ο αριθμός των θέσεων (295) παραμένει ίδιος με της προηγούμενης διάταξης. Οι άνετες και βαθιές πολυθρόνες έχουν ολοκαίνουργιο ύφασμα σε βαθύ κόκκινο χρώμα (που προσφέρει ένα εξίσου εντυπωσιακό κοντράστ με το μαύρο ολόγυρα) και είναι τοποθετημένες με άνεση μεταξύ τους σε τρία μπλοκ, με δύο κάθετους διαδρόμους. Μαθαίνω δε πως μελλοντικά υπάρχει πρόβλεψη και για προσθήκη θέσεων που μπορούν να φτάσουν το σύνολο στις 350. Πάντως, με την υπάρχουσα διάταξη, το απίστευτα εξυπηρετικό είναι πως η σχέση θέσεων-οθόνης, επιτρέπει την άνετη θέαση της ταινίας ακόμα και από την πρώτη σειρά.

Εντυπωσιακός είναι και ο τεχνικός εξοπλισμός του σινεμά, με την ψηφιακή προβολή να λάμπει χωρίς τεχνουργήματα στην οθόνη, όσο κοντά κι αν κάθεσαι, την ίδια στιγμή που ο δυνατός Dolby Digital ήχος ακούγεται κρυστάλλινος, με ισχύ και διαύγεια στα περιφερειακά, αλλά και με βαθιά μπάσα που δονούν την αίθουσα. Η Ανδόρα είναι μέλος του δικτύου των Europa Cinemas.

Ανδόρα

Σεβαστουπόλεως 117, Ερυθρός Σταυρός

Στάση μετρό: Πανόρμου (γραμμή 3)

Στάσεις λεωφορείου και τρόλλευ: Ερυθρός Σταυρός (γραμμές 3, 10, 14, 18, 19, 550, 602, 610, Α7, Χ14), Σταθμός Πανόρμου (γραμμές 036, 046, 602, 610, 651, 653), Ερρίκος Ντυνάν & Σχολή Αστυνομίας (γραμμές Α5, Β5)