Call me by your name (2017)
Ελληνικός τίτλος: Να με φωνάζεις με τ' όνομά σου
Δραματική ταινία της Sony, σε σκηνοθεσία Λούκα Γκουαντανίνο, με τους Τιμοτέ Σαλαμέ, Άρμι Χάμμερ, Μάικλ Στούλμπαργκ, Αμίρα Κασάρ, Εστέρ Γκαρέλ.
Βόρεια Ιταλία, καλοκαίρι 1983, σε μια εξοχική βίλα στο Μοσκατσάνο, κάπου έξω από το Μπέργκαμο, η οικογένεια Πέρλμαν υποδέχεται τον καλεσμένο τους για τις επόμενες έξι εβδομάδες. Πρόκειται για τον 25χρονο αμερικανό φοιτητή Όλιβερ που ετοιμάζει το διδακτορικό του και ο οποίος έχει επιλεγεί από τον καθηγητή Πέρλμαν ως βοηθός του για εκείνη τη χρονιά. Η άφιξη του Όλιβερ αναστατώνει κάπως τα νερά της καλοστεκούμενης οικογένειας διανοουμένων, με την αυθάδικη ομορφιά του και την ελάχιστα "ευρωπαϊκή" συμπεριφορά του, που γοητεύει με το θράσος της. Αυτός που δείχνει να αναστατώνεται περισσότερο από την άφιξή του, είναι ο γιος της οικογένειας, ο Έλιο, ένα συνεσταλμένο 17χρονο αγόρι, κοινωνικό, καλλιεργημένο και ευγενικό, που άλλοτε αποζητά την παρέα από τις φίλες του και άλλοτε χάνεται στα βιβλία του και τη μουσική του.
Ας συνοψίσουμε με πέντε λέξεις: Είναι σπουδαία αυτή η ταινία. Σε κάθε επίπεδο. Τόσο δουλεμένη στις λεπτομέρειες, τόσο προσεκτική στην αφήγηση και στην κλιμάκωσή της, τόσο όμορφη, τόσο αθώα και ταυτόχρονα τόσο σπαρακτική. Δεν είναι ο έρωτας δύο αντρών που πραγματεύεται. Είναι ο πρώτος έρωτας, αυτή η ευλογημένη στιγμή που έρχεται για μια φορά στη ζωή μας και που αλλάζει τα πάντα. Το πρώτο σκίρτημα, η πρώτη σαγήνη, ο πρώτος πόθος. Κι έχει μια γλυκιά αθωότητα όλο αυτό, ντυμένο με την απίστευτη ομορφιά της καλοκαιρινής ιταλικής εξοχής και κρυμμένο πίσω από μια ηδονοβλεπτική διάθεση που σε κάνει συμμέτοχο σε αυτό το κρυφό φλερτ. Κρυφό όχι απλά γιατί δεν πρέπει, αλλά κυρίως επειδή είναι άγνωστο και πρωτόγνωρο.
Από τη μια στέκει ο άγουρος Τιμοτέ Σαλαμέ, εξαιρετική επιλογή για τον ρόλο του 17χρονου Έλιο. Όχι απαραίτητα όμορφος, αλλά εν δυνάμει γοητευτικός μέσα στην εφηβική χοντροκοπιά του, επαναστατεί στην άφιξη του συναρπαστικά όμορφου Άρμι Χάμμερ που εκπροσωπεί την έμπειρη χαρά της ζωής και στέκει απέναντί του ως ανταγωνιστής στο χαρέμι από τα έφηβα κοριτσάκια που κυκλοφορούν στη βίλα. Μόνο που η αντιπάθεια μετατρέπεται σε περιέργεια, και η περιέργεια σε σαγήνη και η σαγήνη σε επιθυμία και η επιθυμία σε έρωτα.
Είναι σίγουρα και ο Τζέιμς Άιβορυ με το εξαιρετικό του σενάριο που το κατορθώνει αυτό, καθώς μετατρέπει τις σελίδες του βιβλίου του Αντρέ Ασιμάν σε κινηματογραφικό λόγο και εικόνα, που από την πλευρά του χειρίζεται με μαεστρία ο Λούκα Γκουαντανίνο, εκμεταλλευόμενος πλήρως και το νωχελικό μοντάζ του Γουώλτερ Φαζάνο. Είναι και η φωτογραφία του Σαγιομπού Μουκντιπρόμ (είχε κάνει αυτά τα τόσο ονειρεμένα πλάνα στην ταινία "Ο θείος Μπούνμι θυμάται τις προηγούμενες ζωές του") που μετατρέπει κάθε εικόνα σε ειδύλλιο, είναι και οι μουσικές επιλογές που βγάζουν αυτήν τη σέξυ αθωότητα των '80s, είναι και το αυθάδικο παράπονο της Εστέλ Γκαρέλ (αδελφής του Λουί Γκαρέλ) στον ρόλο της κοπέλας του Έλιο. Και όσο το σκέφτομαι, ίσως είναι κι αυτή η ευτυχής μούλτι-κούλτι συνάντηση τόσων ταλαντούχων ανθρώπων που δίνει πολλές γεύσεις στην ταινία, προσθέτοντας διαρκώς μπαχάρια. Ιταλός σκηνοθέτης που με τα πλάνα του ταϊλανδού διευθυντή φωτογραφίας εμφυσά κινηματογραφική πνοή ζωή στον λόγο ενός αμερικανού σεναριογράφου (και σκηνοθέτη) με αρκετές "βρετανοπρεπείς" ταινίες στο ενεργητικό του, ο οποίος διασκευάζει το βιβλίο ενός γεννημένου στην Αίγυπτο συγγραφέα εβραϊκής καταγωγής. Βάλτε τώρα με τον νου σας τι κουβαλάει ο καθένας από όλους αυτούς μέσα του και πώς κατόρθωσαν όλα αυτά να συναντηθούν και να διαπρέψουν.
Ήπιων τόνων και χωρίς κραυγές, η ταινία στήνει τον μύθο της με εγκράτεια, βυθίζεται στο πάθος του, κορυφώνεται προκλητικά και καταλήγει σε αυτό το ανείπωτης ομορφιάς (και ερμηνείας του Σαλαμέ) μονοπλάνο στους τίτλους τέλους που θα θυμάστε για πάντα. (8/10)
Υ.Γ. Για όσους ετοιμάζονται να πάθουν σοκ πολιτικής ορθότητας, να σας ενημερώσω πως το νόμιμο όριο ηλικίας για συναινετικό σεξ στην Ιταλία είναι τα 16 χρόνια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου