Κινηματογράφοι - Αελλώ Cinemax (4 αίθουσες + θερινός)

- 7/01/2016 01:51:00 μ.μ.

Η θερινή αίθουσα στην ταράτσα

Αίθουσα 1 (3D)

Αίθουσα 2

Αίθουσα 3

Αίθουσα 4

Η τέως αίθουσα 5, νυν φουαγέ και χώρος παιδικών πάρτυ

Ιστορικός κινηματογράφος της Πατησίων και τοπόσημο της περιοχής, έζησε στιγμές μεγάλης δόξας ιδιαίτερα στα χρόνια που μεσουρανούσε η Φωκίωνος Νέγρη ως προορισμός νυχτερινής διασκέδασης. Η Αελλώ (που λέγεται πως πήρε το όνομά της από την Άρπυια της μυθολογίας) ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1939 ως θερινή αίθουσα και παρέμεινε έτσι έως το 1963. Ένα χρόνο περίπου μετά, βρέθηκε στη θέση του ένα μοντέρνο κτίριο με τη μεγάλη χειμερινή αίθουσα, αλλά και το θερινό να αλλάζει θέση και να ανεβαίνει στην ταράτσα.

Πρώτης προβολής εννοείται, η Αελλώ ήταν στην καρδιά της κινηματογραφικής πιάτσας της Πατησίων μαζί με τον Αχιλλέα, το Άττικα, το Ελληνίς, το Ατθίς, το Μπρόντγουέη, την Αθηνά και την Αλεξάνδρα, η οποία είναι και η μοναδική που έχει μείνει ανοιχτή σήμερα, μαζί με το Ίλιον (τουλάχιστον μέχρι το 2019) και το Τριανόν που, όμως, δεν είναι επί της λεωφόρου. Ως θερινή ήταν επίσης μία από τις πολλές της ευρύτερης γειτονιάς, αλλά σήμερα είναι ολομόναχη, με το πλησιέστερα θερινά να είναι το Λιλά και η Ηλέκτρα στον Άγιο Λουκά. Μάλιστα, από τη δεκαετία του '80, η Αελλώ ήταν από τα ελάχιστα θερινά που τολμούσαν να παίξουν και έργα Α' προβολής, κάτι που ήταν αδιανότητο για την εποχή.

Η χειμερινή του αίθουσα ήταν αξιοπρεπής, μεγάλη, με εξώστη, αλλά απρόσωπη. Με κοίλη επιφάνεια στο πάτωμα και σινεμασκόπ οθόνη ικανοποιητικού μεγέθους, η Αελλώ είχε ένα ψυχρό ανοιχτό μπεζ χρώμα στους τοίχους, και ξύλινες πολυθρόνες με κόκκινη υφασμάτινη επένδυση. Το μπαρ βρισκόταν πίσω από την οθόνη με την πρόσβαση να βρίσκεται στα δεξιά της και ήταν διάσημο τοις πάσι για τα κωκ του και την εξαιρετική γρανίτα φράουλα. Έπαιζε πάντα μεγάλες ταινίες και είχε πάντα κόσμο. Δεν έπαψε ποτέ να αναβαθμίζει τεχνικά την προβολή της, έτσι ήταν σχετικά από τις πρώτες που εξοπλίστηκαν με Dolby Stereo στα τέλη των '80s, ενώ λίγα χρόνια αργότερα, και μάλιστα την εποχή που η Πατησίων έχανε τις αίθουσές της τη μία μετά την άλλη, η Αελλώ ξεχώρισε εγκαθιστώντας ψηφιακό σύστημα ήχου DTS, με τις καλύτερες προδιαγραφές εντός ελληνικού εδάφους (ούτε το DTS των μετέπειτα Village συγκρινόταν με την ακουστική και τη δυναμική που προσέφερε η Αελλώ).

Οι συνθήκες, όμως, άλλαζαν διαρκώς και μέσα στο 1999, κλείνει για να μεταμορφωθεί μετά από ενάμισι χρόνο, στα χέρια της νεοσύστατης τότε αλυσίδας Cinemax, σε Miniplex 5+1 αιθουσών (με τη θερινή να είναι η +1). Ήταν πραγματικά απορίας άξιον πώς το συγκεκριμένο κτίριο θα μπορούσε να φιλοξενήσει 5 αίθουσες και για όσο χρόνο διαρκούσαν οι εργασίες ανυπομονούσα να δω το τελικό αποτέλεσμα. Η νέα Αελλώ άνοιξε τις πόρτες της τον Ιανουάριο του 2001 με πειραγμένο το όνομά της, καθώς πλέον η επιγραφή έγραφε Αελλώ Cinemax 5+1 και δεν το κρύβω πως οι αλλαγές με εντυπωσίασαν.

Η είσοδος επί της Πατησίων είναι φωτεινή και εντυπωσιακή, με μεγάλα πανώ για τα προσεχώς και φωτεινά ταμπλώ με φωτογραφίες. Το λιτό φουαγέ της εισόδου και η απλή πρόσοψη είχαν αλλάξει ριζικά για να δώσουν τη θέση τους σε ένα εντυπωσιακό, σύγχρονο και πολύχρωμο lobby που πλέον φιλοξενούσε τα ταμεία και το μπαρ, έναν χώρο με όμορφα χρώματα και προσεγμένη αισθητική που σε υποδέχεται φιλόξενος και κατατοπιστικός, με οθόνες να ενημερώνουν για τις επόμενες προβολές και τη διαθεσιμότητα των θέσεων και πινακίδες που σε κατευθύνουν στις αίθουσες που πλέον βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα. Στο lobby βρίσκεται και το μπαρ, φουλ εξοπλισμένο να καταλαμβάνει όλο το πλάτος σχεδόν της εισόδου. Η παλιά μεμονωμένη αίθουσα ήταν τελικά μεγαλύτερη από όσο φαινόταν, καθώς διαιρέθηκε ακριβώς στα 4 (οριζοντίως και καθέτως) και με τη χρήση παλιών ανεκμετάλλευτων χώρων γέννησε τους 4 νέους κινηματογράφους. Έτσι, οι αίθουσες 1 και 2 βρίσκονται στο κάτω επίπεδο, ενώ οι αίθουσες 3, 4 και 5 στο επάνω. Στην ταράτσα παρέμεινε ως είχε η θερινή αίθουσα (η +1, όπως αναγράφεται στο νέο όνομα του κινηματογράφου), η οποία επισημαίνεται στις πινακίδες ως αίθουσα 6. Ανελκυστήρες διευκολύνουν την πρόσβαση στα διαφορετικά επίπεδα και στα μικρά αλλά κομψά και άνετα φουαγέ που τους αντιστοιχούν.

Κάθε αίθουσα έχει διαφορετικό χρωματισμό στους τοίχους και τα καθίσματα καθώς και ψιλοδιαφορές στο μέγεθός της. H αίθουσα 1 βρίσκεται στο κάτω επίπεδο και είναι κόκκινη σαν τη φωτιά -κόκκινο με ολίγον ροζ στους τοίχους και κόκκινες πολυθρόνες με μαύρη πλάτη σε αμφιθεατρική διάταξη, με έναν κάθετο διάδρομο ανάμεσά τους, που επιτρέπουν την άνετη θέαση της σινεμασκόπ οθόνης. Η προβολή είναι ψηφιακή της Dolby, όπως και ο δυνατός και με καλή στερεοφωνία ήχος, με διακριτή αίσθηση στα περιφερειακά. Η αίθουσα 1 υποστηρίζει και Dolby 3D προβολές.

Η αίθουσα 2, ακριβώς δίπλα στην 1 είναι ελαφρώς η πιο μικρή του σινεμά και επίσης κόκκινη σαν τη φωτιά. Κόκκινο ύφασμα και κόκκινη πλάτη στις πολυθρόνες που είναι τοποθετημένες μονομπλόκ με δύο κάθετους διαδρόμους δεξιά και αριστερά τους, κόκκινο χρώμα και στις ταπετσαρίες, κόντρα με το λευκό του τοίχου. Η οθόνη κολλημένη στο ταβάνι, όπως και στις άλλες αίθουσες, με την έξοδο κινδύνου από κάτω της, έχει ικανοποιητική θέση για άνετη παρακολούθηση της ταινίας από παντού. Ψηφιακή λαμπερή προβολή της Dolby και δυνατός πολυκάναλος ήχος.

Η αίθουσα 3 με πράσινο και γκρι στους τοίχους και κόκκινα καθίσματα με μαύρη πλάτη σε δύο μπλοκ με κάθετο διάδρομο μεταξύ τους, βρίσκεται στο επάνω επίπεδο, ας πούμε εκεί που βρισκόταν ο παλιός (μισός) εξώστης. Η αμφιθεατρική διάταξη στις πολυθρόνες και η θέση της οθόνης επιτρέπουν την απρόσκοπτη θέαση της ταινίας. Η οθόνη έχει ικανοποιητικό μέγεθος για τις διαστάσεις της αίθουσας και είναι "κολλημένη" στο ταβάνι, με την έξοδο κινδύνου να βρίσκεται ακριβώς από κάτω της και στα δεξιά της. Η χωροταξία της νέας αίθουσας δεν επιτρέπει βλέπετε ούτε μεγαλύτερο μέγεθος, ούτε άλλη θέση καθώς μόνο από εκεί η οθόνη "βλέπει" την καμπίνα προβολής που βρίσκεται μέσα στην αίθουσα, ακριβώς στα δεξιά της εισόδου. Οι πολυθρόνες είναι άνετες αλλά όχι με μεγάλη απόσταση μεταξύ των σειρών. Η προβολή είναι ψηφιακή της Dolby, με λαμπερή εικόνα και ψηφιακό πολυκάναλο ήχο σε ισχυρή ένταση, καλά μπάσα και διακριτή στερεοφωνία στα περιφερειακά. Μετά την πρόσφατη ανακαίνιση, το ύφασμα στα καθίσματα είναι πλέον μαύρο, ασορτί με τις πλάτες τους.

Αντίστοιχου ύφους είναι και η ακριβώς διπλανή της αίθουσα 4, με μπλε-κόκκινους τοίχους και μπλε πολυθρόνες (με ίδια απόσταση μεταξύ τους όπως και στην 3), επίσης σε δύο μπλοκ με κάθετο διάδρομο. Η οθόνη και εδώ "κρέμεται" από το ταβάνι (για τους ίδιους τεχνικούς λόγους), με την έξοδο κινδύνου στο ατιστερό μέρος της (η οποία οδηγεί και σε μια "κρυφή" εξωτερική αυλή που λειτουργεί και ως καπνιστήριο για τα διαλείμματα, κοινή και για την αίθουσα 3). Και εδώ η προβολή είναι προσεγμένη, πάντα με το ψηφιακό σύστημα της Dolby και πολυκάναλο ψηφιακό ήχο με καλά μπάσα και διακριτά κανάλια στα περιφερειακά.

Όταν βρεθείτε στο φουαγέ των αιθουσών 3 & 4 (που βρίσκονται στα αριστερά σας καθώς ανεβαίνετε από τις σκάλες ή μπροστά σας όταν βγείτε από το ασανσέρ), θα βρείτε ακριβώς απέναντί τους έναν άλλο χώρο που σήμερα θυμίζει σαλονάκι και που λειτουργεί ως χώρος αναμονής ή φιλοξενεί παιδικά πάρτυ. Μόνο η μικρή οθόνη που θα δείτε στα δεξιά σας μπαίνοντας μέσα θυμίζει ότι ο χώρος αυτός φιλοξενούσε για κάποια χρόνια την αίθουσα 5, ένα σινεμά σε συσκευασία τσέπης που αποσκοπούσε στη διατήρηση κάποιων έργων για περισσότερες εβδομάδες. Με πολύ μικρή οθόνη και λίγα καθίσματα η αίθουσα 5 λειτούργησε για αρκετά χρόνια, αλλά πλέον είναι κλειστή, με αποτέλεσμα η θερινή αίθουσα 6 να μην αντιστοιχεί με ακρίβεια στον πραγματικό συνολικό αριθμό των αιθουσών του κινηματογράφου, που τελικά μαζί με τη θερινή είναι 5.

Αυτό που αξίζει στην Αελλώ είναι πως πρόκειται για κινηματογράφο 12μηνης λειτουργίας. Τα καλοκαίρια διατηρεί ανοιχτές και κάποιες από τις κλειστές αίθουσες (ίσως και όλες, ανάλογα με την πληθώρα των ταινιών), ενώ φυσικά λειτουργεί και τη θερινή, στην ταράτσα. Όταν την επισκεφθείτε και αφού περάσετε από τα ταμεία για να βγάλετε το εισιτήριό σας (η αρίθμηση των θέσεων δεν ισχύει για τη θερινή αίθουσα), αδιαφορήστε για το μπαρ της εισόδου και ανεβείτε με τα σκαλιά ή το ασανσέρ στον 2ο όροφο, στην ταράτσα του κτιρίου για να πάτε κατ' ευθείαν στο θερινό. Με το που θα μπείτε, στα αριστερά σας, βρίσκεται το πλήρως εξοπλισμένο μπαρ που θυμίζει τόπο διακοπών με τη διακόσμησή του, ενώ συνολικά η αίσθηση που αποπνέουν τα χρώματα, οι καρέκλες, το αρκετό πράσινο και το κομψό στυλ του χώρου είναι παραπάνω από φιλόξενη. Στη θερινή Αελλώ δεν θα δυσκολευτείτε να βρείτε τραπεζάκι στη θέση σας, καθώς είναι πολλά και παντού. Η αίθουσα είναι μεγάλη (όσο ήταν περίπου και η παλιά χειμερινή προτού "σπάσει" σε 4 μικρότερες), ενώ η οθόνη που βρίσκεται μέσα σε σκηνή επιβάλλεται άνετα στο χώρο, με την παλιά γραφή του κινηματογράφου να δεσπόζει στο κέντρο της. Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η κόντρα της αισθητικής του σινεμά, εν μέσω όλων αυτών των κακάσχημων πολυκατοικιών που το περιστοιχίζουν. Όταν δε ξεκινήσει η προβολή, οι εντυπώσεις είναι ακόμα καλύτερες, αφού το ψηφιακό σύστημα Dolby προσφέρει λαμπερή, διαυγέστατη και φωτεινή εικόνα, ενώ ο δυνατός πολυκάναλος ήχος δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την προβολή μιας καλής χειμερινής αίθουσας (άντε, εκτός από το subwoofer, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας).

Η Αελλώ είναι ζωντανό παράδειγμα ενός κινηματογράφου που στέκει ακόμα ζωντανός και δημοφιλής, σε μια περιοχή που σαφέστατα έχει χάσει την αίγλη της, έχοντας προσαρμοστεί την κατάλληλη στιγμή, στις συνθήκες της εποχής, χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα. Ιδιαίτερη μνεία οφείλω και στο ευγενέστατο και πάντα χαμογελαστό προσωπικό της.

Αελλώ Cinemax

Πατησίων 140

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Περισσότερους θερινούς κινηματογράφους θα βρείτε συγκεντρωμένους εδώ. Για τη συγκεντρωτική λίστα των σινεμά, κλικ εδώ.