Κινηματογράφοι - Σινέ Παράδεισος (2 αίθουσες + θερινός)
Η θερινή αίθουσα
Αίθουσα 1
Αίθουσα 2
Αίθουσα 2
Η είσοδος της αίθουσας 2
Σήμερα πάμε βόλτα στον Κορυδαλλό, για να συναντήσουμε το Σινέ Παράδεισος, ένα σινεμά που έχει γράψει τη δική του ιστορία, σε δύο διακριτά κεφάλαια. Το πρώτο αφορά στα χρόνια 1960-1976 περίπου, όταν με το όνομα Βίκτωρ και με τις ταινίες της Finos Film ταξίδευε τους θεατές στις μεγάλες επιτυχίες της εποχής. Ανέκαθεν με κλειστή και θερινή αίθουσα στην ταράτσα, το Βίκτωρ έσβησε τα φώτα του μέσα δεκαετίας '70, μαζί με τη Finos και μαζί με μια ολόκληρη εποχή του ελληνικού κινηματογράφου. Διαβάζω πως στην περίοδο που ακολούθησε, ο κινηματογράφος "κακοποιήθηκε" από διάφορες χρήσεις, για να φτάσουμε αισίως στο 1989, όταν η Κινηματογραφική Λέσχη Κορυδαλλού προέτρεψε τον Δήμο να αποκτήσει το κτίριο. Και για δεύτερη φορά, μετά από 13 χρόνια σιωπής, φωτίζει και πάλι η οθόνη της ταράτσας, με νέο όνομα: Σινέ Παράδεισος, σαφώς επηρεασμένο από τη μεγάλη επιτυχία του Τζουζέπε Τορνατόρε, ο οποίος μάλιστα παρευρέθη και στα εγκαίνια του νέου σινεμά.
Ο "Παράδεισος" φτιάχτηκε με πολύ μεράκι και άρτιες συνθήκες προβολής που ειδικά για εκείνα τα χρόνια έμοιαζαν κυριολεκτικά με παράδεισο. Σύγχρονη μηχανή προβολής και Dolby Stereo ήχος ανέβασαν ουσιαστικά τον πήχυ των θερινών, σε μια εποχή που στα περισσότερα (ακόμα και στα "καλά") ή δεν έβλεπες ή δεν άκουγες ή και τα δύο. Έξτρα ατού στον "Παράδεισο" ήταν και τα χειροποίητα κεφτεδάκια που σερβίριζε το μπαρ και τα οποία έκαναν την ταράτσα να μοσχομυρίζει. Σχετικά πρόσφατα, λειτούργησε ξανά, ανακαινισμένη, και η χειμερινή αίθουσα, ενώ το 2017 σηματοδοτεί και τη λειτουργία της μικρότερης αίθουσας 2, σε ξεχωριστό χώρο και χωρίς να επηρεάζει τη μεγάλη που πλέον αναφέρεται ως αίθουσα 1.
Το σινεμά βρίσκεται σε εύκολο σημείο του Κορυδαλλού, λίγα στενά πιο κάτω από τη Γρηγορίου Λαμπράκη και καμιά πεντακοσαριά μέτρα από την Πλατεία Ελευθερίας. Το ψηλό κτίριό του κυριαρχεί σε αυτή τη μικρή πλατεία που κάποτε κοσμούσε και ένα συντριβάνι. Δυστυχώς, δεν υπάρχει πια η μεγάλη νέον επιγραφή που κάποτε έλαμπε πάνω στη γυάλινη επιφάνεια της πρόσοψης και έχει μείνει μόνο η πιο λιτή, επάνω από τις πόρτες. Το ταμείο είναι εξωτερικό, αριστερά της κεντρικής εισόδου που σε οδηγεί στο ευρύχωρο σαλόνι υποδοχής με το μπαρ στα αριστερά σας και την είσοδο του χειμερινού (για τον εξώστη ανεβαίνετε στο επάνω επίπεδο από τις σκάλες ή το ασανσέρ που βρίσκονται δεξιά).
Η αίθουσα 1 σάς περιμένει απέναντι ακριβώς από την τζαμόπορτα της εισόδου και ομολογουμένως εντυπωσιάζει. Λειτούργησε ξανά το 2006, ριζικά ανακαινισμένη, τόσο ως προς τις τεχνικές της προδιαγραφές όσο και ως προς την εμφάνισή της. Μπλε πολυθρόνες σε τρία μπλοκ με δύο κάθετους διαδρόμους αντικρύζουν την πολύ μεγάλη οθόνη που καταλαμβάνει σχεδόν το σύνολο της μπροστινής επιφάνειας της αίθουσας. Ψηλοτάβανη και με μια αίσθηση κλασσικής αρχοντιάς, η αίθουσα 1 του Παράδεισου είναι φιλόξενη, εντυπωσιακή και με ένα touch λιτής πολυτέλειας, καθώς τα ξύλινα πάνελ που ενισχύουν την ακουστική της εναλλάσσονται με το λευκό στους πλαϊνούς τοίχους και τις γαλάζιες κουρτίνες που διακοσμούν την οθόνη. Όταν σβήσουν τα φώτα, το περιβάλλον εντυπωσιάζει ακόμα περισσότερο, καθώς το μεγάλο μέγεθος της οθόνης αναδεικνύει την αψεγάδιαστη, ολόλαμπρη ψηφιακή προβολή, την ίδια στιγμή που ο Dolby Digital ήχος ακούγεται σε δυνατή ένταση και κρυστάλλινος, με βάθος στα μπάσα και ενίσχυση στα περιφερειακά, ολοκληρώνοντας την εμπειρία της θέασης. Θα επιμείνω στο μέγεθος της οθόνης, καθώς ο "Παράδεισος" είναι ένα από τα λίγα σινεμά που μπορούν να υποστηρίζουν πως το μέγεθος μετράει.
Από το 2017, στην παρέα του χειμερινού και του θερινού, προστέθηκε και η Αίθουσα 2, ή αλλιώς το Cinema Paradiso 2, όπως αναγράφεται στην πόρτα της εισόδου του. Όπως και κάθε άλλη δημιουργική προσθήκη που έγινε σταδιακά στο σινεμά αυτό από το 1989 που λειτούργησε ξανά, έτσι και η αίθουσα 2 έχει τον δικό της χαρακτήρα. Κυριότερο στοιχείο της είναι πως γεννήθηκε σε τέως βοηθητικό χώρο του κτιρίου, με αποτέλεσμα να μην επηρεάζει ή να αφαιρεί το παραμικρό από τη μεγάλη του αίθουσα. Για τον "μικρό Παράδεισο", μπαίνετε από την εξωτερική πόρτα στα αριστερά του ταμείου και ακολουθείτε τον μακρύ διάδρομο μέχρι το τέλος του, καθώς η αίθουσα 2 βρίσκεται ουσιαστικά στα αριστερά της οθόνης της αίθουσας 1. Στο τέλος του διαδρόμου, δυο πόρτες λογοτυπημένες ως Cinema Paradiso 2 σας οδηγούν σε ένα κομψό μίνι-σινεμά, μόλις με τρεις σειρές καθισμάτων (ίδιες πολυθρόνες με της αίθουσας 1). Το μεγάλο σχετικά πλάτος της αίθουσας δημιουργεί μια αίσθηση άνεσης έναντι της χαμηλής της οροφής που ενισχύεται από τη φωτεινή και κομψή διακόσμησή της. Λευκές επιφάνειες και δυνατός φωτισμός κυριαρχούν στον χώρο, ενώ στον τοίχο πίσω από τις πολυθρόνες λάμπουν τα φωτεινά ταμπλώ με αφίσες κλασσικών ταινιών. Η αίθουσα 2 προβάλλει ταινίες από ψηφιακό αρχείο με στερεοφωνικό ήχο (διάταξη δεξί-αριστερό).
Για την ταράτσα παίρνετε το ασανσέρ (μην πάτε με τις σκάλες, είναι ψηλά) το οποίο σας βγάζει σε έναν δεύτερο χώρο υποδοχής. Η θερινή αίθουσα είναι σχετικά μεγάλη -έχει περίπου τις ίδιες διαστάσεις με τη χειμερινή, με την οποία ακολουθεί την ίδια διάταξη. Το μπαρ (το οποίο εξακολουθεί να σερβίρει κεφτεδάκια, συνοδευόμενα από νάτσος και αραβικές πιτούλες και άλλες νοστιμιές), θα το βρείτε στον διάδρομο στο πίσω αριστερό μέρος της αίθουσας. Οι πολυθρόνες, τοποθετημένες σε δύο μπλοκ με τρεις κάθετους διαδρόμους, έχουν άνεση ανάμεσά τους και έχουν πολλά τραπεζάκια, υπερυψωμένοι τοίχοι δεξιά και αριστερά, καλυμμένοι από φυτά, σάς προστατεύουν από τα φώτα του δρόμου και των κτιρίων ολόγυρα, ενώ η μεγάλη οθόνη, μέσα στην κτιστή σκηνή κυριαρχεί στο χώρο. Η ψηφιακή προβολή είναι υψηλού επιπέδου, λαμπερή και ζωντανή, ενώ ο πολυκάναλος ψηφιακός ήχος αποδίδει σε καλή ένταση και ακουστική.
Ο "Παράδεισος" φτιάχτηκε με πολύ μεράκι και άρτιες συνθήκες προβολής που ειδικά για εκείνα τα χρόνια έμοιαζαν κυριολεκτικά με παράδεισο. Σύγχρονη μηχανή προβολής και Dolby Stereo ήχος ανέβασαν ουσιαστικά τον πήχυ των θερινών, σε μια εποχή που στα περισσότερα (ακόμα και στα "καλά") ή δεν έβλεπες ή δεν άκουγες ή και τα δύο. Έξτρα ατού στον "Παράδεισο" ήταν και τα χειροποίητα κεφτεδάκια που σερβίριζε το μπαρ και τα οποία έκαναν την ταράτσα να μοσχομυρίζει. Σχετικά πρόσφατα, λειτούργησε ξανά, ανακαινισμένη, και η χειμερινή αίθουσα, ενώ το 2017 σηματοδοτεί και τη λειτουργία της μικρότερης αίθουσας 2, σε ξεχωριστό χώρο και χωρίς να επηρεάζει τη μεγάλη που πλέον αναφέρεται ως αίθουσα 1.
Το σινεμά βρίσκεται σε εύκολο σημείο του Κορυδαλλού, λίγα στενά πιο κάτω από τη Γρηγορίου Λαμπράκη και καμιά πεντακοσαριά μέτρα από την Πλατεία Ελευθερίας. Το ψηλό κτίριό του κυριαρχεί σε αυτή τη μικρή πλατεία που κάποτε κοσμούσε και ένα συντριβάνι. Δυστυχώς, δεν υπάρχει πια η μεγάλη νέον επιγραφή που κάποτε έλαμπε πάνω στη γυάλινη επιφάνεια της πρόσοψης και έχει μείνει μόνο η πιο λιτή, επάνω από τις πόρτες. Το ταμείο είναι εξωτερικό, αριστερά της κεντρικής εισόδου που σε οδηγεί στο ευρύχωρο σαλόνι υποδοχής με το μπαρ στα αριστερά σας και την είσοδο του χειμερινού (για τον εξώστη ανεβαίνετε στο επάνω επίπεδο από τις σκάλες ή το ασανσέρ που βρίσκονται δεξιά).
Η αίθουσα 1 σάς περιμένει απέναντι ακριβώς από την τζαμόπορτα της εισόδου και ομολογουμένως εντυπωσιάζει. Λειτούργησε ξανά το 2006, ριζικά ανακαινισμένη, τόσο ως προς τις τεχνικές της προδιαγραφές όσο και ως προς την εμφάνισή της. Μπλε πολυθρόνες σε τρία μπλοκ με δύο κάθετους διαδρόμους αντικρύζουν την πολύ μεγάλη οθόνη που καταλαμβάνει σχεδόν το σύνολο της μπροστινής επιφάνειας της αίθουσας. Ψηλοτάβανη και με μια αίσθηση κλασσικής αρχοντιάς, η αίθουσα 1 του Παράδεισου είναι φιλόξενη, εντυπωσιακή και με ένα touch λιτής πολυτέλειας, καθώς τα ξύλινα πάνελ που ενισχύουν την ακουστική της εναλλάσσονται με το λευκό στους πλαϊνούς τοίχους και τις γαλάζιες κουρτίνες που διακοσμούν την οθόνη. Όταν σβήσουν τα φώτα, το περιβάλλον εντυπωσιάζει ακόμα περισσότερο, καθώς το μεγάλο μέγεθος της οθόνης αναδεικνύει την αψεγάδιαστη, ολόλαμπρη ψηφιακή προβολή, την ίδια στιγμή που ο Dolby Digital ήχος ακούγεται σε δυνατή ένταση και κρυστάλλινος, με βάθος στα μπάσα και ενίσχυση στα περιφερειακά, ολοκληρώνοντας την εμπειρία της θέασης. Θα επιμείνω στο μέγεθος της οθόνης, καθώς ο "Παράδεισος" είναι ένα από τα λίγα σινεμά που μπορούν να υποστηρίζουν πως το μέγεθος μετράει.
Από το 2017, στην παρέα του χειμερινού και του θερινού, προστέθηκε και η Αίθουσα 2, ή αλλιώς το Cinema Paradiso 2, όπως αναγράφεται στην πόρτα της εισόδου του. Όπως και κάθε άλλη δημιουργική προσθήκη που έγινε σταδιακά στο σινεμά αυτό από το 1989 που λειτούργησε ξανά, έτσι και η αίθουσα 2 έχει τον δικό της χαρακτήρα. Κυριότερο στοιχείο της είναι πως γεννήθηκε σε τέως βοηθητικό χώρο του κτιρίου, με αποτέλεσμα να μην επηρεάζει ή να αφαιρεί το παραμικρό από τη μεγάλη του αίθουσα. Για τον "μικρό Παράδεισο", μπαίνετε από την εξωτερική πόρτα στα αριστερά του ταμείου και ακολουθείτε τον μακρύ διάδρομο μέχρι το τέλος του, καθώς η αίθουσα 2 βρίσκεται ουσιαστικά στα αριστερά της οθόνης της αίθουσας 1. Στο τέλος του διαδρόμου, δυο πόρτες λογοτυπημένες ως Cinema Paradiso 2 σας οδηγούν σε ένα κομψό μίνι-σινεμά, μόλις με τρεις σειρές καθισμάτων (ίδιες πολυθρόνες με της αίθουσας 1). Το μεγάλο σχετικά πλάτος της αίθουσας δημιουργεί μια αίσθηση άνεσης έναντι της χαμηλής της οροφής που ενισχύεται από τη φωτεινή και κομψή διακόσμησή της. Λευκές επιφάνειες και δυνατός φωτισμός κυριαρχούν στον χώρο, ενώ στον τοίχο πίσω από τις πολυθρόνες λάμπουν τα φωτεινά ταμπλώ με αφίσες κλασσικών ταινιών. Η αίθουσα 2 προβάλλει ταινίες από ψηφιακό αρχείο με στερεοφωνικό ήχο (διάταξη δεξί-αριστερό).
Για την ταράτσα παίρνετε το ασανσέρ (μην πάτε με τις σκάλες, είναι ψηλά) το οποίο σας βγάζει σε έναν δεύτερο χώρο υποδοχής. Η θερινή αίθουσα είναι σχετικά μεγάλη -έχει περίπου τις ίδιες διαστάσεις με τη χειμερινή, με την οποία ακολουθεί την ίδια διάταξη. Το μπαρ (το οποίο εξακολουθεί να σερβίρει κεφτεδάκια, συνοδευόμενα από νάτσος και αραβικές πιτούλες και άλλες νοστιμιές), θα το βρείτε στον διάδρομο στο πίσω αριστερό μέρος της αίθουσας. Οι πολυθρόνες, τοποθετημένες σε δύο μπλοκ με τρεις κάθετους διαδρόμους, έχουν άνεση ανάμεσά τους και έχουν πολλά τραπεζάκια, υπερυψωμένοι τοίχοι δεξιά και αριστερά, καλυμμένοι από φυτά, σάς προστατεύουν από τα φώτα του δρόμου και των κτιρίων ολόγυρα, ενώ η μεγάλη οθόνη, μέσα στην κτιστή σκηνή κυριαρχεί στο χώρο. Η ψηφιακή προβολή είναι υψηλού επιπέδου, λαμπερή και ζωντανή, ενώ ο πολυκάναλος ψηφιακός ήχος αποδίδει σε καλή ένταση και ακουστική.
Σινέ Παράδεισος
Αγίου Γεωργίου & Ζάππα 4, Κορυδαλλός
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου